Τετάρτη 18 Φεβρουαρίου 2009

Βαβέλ

Η Δικιά μου αγάπη διόλου δεν φοβάται τ'ανοιχτό τ'αγέρι την δεντροσκιά.
Εγωισμοί δίχως νόημα. Ωσάν ο χρόνος, αυτό τ'άγριο σκυλί που όλους θα μας νικήσει, είναι ατελείωτος. Δεν έχω χρόνο για επαναλήψεις. Είναι καμμιά γυναίκα εκεί έξω που μπορεί να με φροντίσει; Που μπορεί να μη μου ζητήσει τίποτα αλλά να πάρει ότι έχω να δώσω; Που μπορεί να με πάρει από το χέρι και να μη μου ζητήσει να αποφασίσω για τίποτα; Που μπορεί να μου χαιδέψει την πλάτη για να κοιμηθώ; Βαρέθηκα πια τα ρολάκια και νιώθω τόσο πολύ κουρασμένος.