Τρίτη 16 Δεκεμβρίου 2014

Αφού πηδήσαμε, ακόμα μια ανάρτηση, ακόμα ένας Θανάσης.

......οι δυό τελευταίοι ποιητές μαζί συντραγουδώντας; Ω τι ευτυχία μαμά. Μη με πας στο ΠΙΚΠΑ σήμερα, Θα ακούσω Αγγελάκα να απαγγέλει Θανάση.
Όταν χαράζει, ο πρώτος στεναγμός
βγαίνει απ’ τα πιο σφιγμένα χείλη.
Σαν πεταλούδα στην κάμαρη πετά
ψάχνοντας άνοιγμα να φύγει.

Αν είσαι μόνος, αν είσαι αδύναμος
η χαραυγή θα σε ξεκάνει.
Έχει το μύρο, έχει τη σιγαλιά,
κι έχει τον ήλιο τον αλάνη.

Καινούρια μέρα, καινούριος ποταμός
στις εκβολές του θα προσφέρει
όσα χαθήκαν, όσα ξεχάστηκαν
κι όσα γι’ αυτά κανείς δεν ξέρει.

Πίσω απ’ τους λόφους, πίσω απ’ τα βλέφαρα
υπάρχει τόπος και για σένα.
Χωρίς Βαστίλη, χωρίς ανάθεμα,
χωρίς τα χείλη τα σφιγμένα.

Ανάρτηση για ψύλλου πήδημα;

Τι θα γίνει σύντροφοι; Θα αναρτώ για ψύλλου πήδημα εκεί που αναρτούσα στο πήδημα;
Ακόμα ένας Θανάσης.
San Michele
Δε μ’ αναγνωρίζετε γιατί έλειπα καιρό,
τα δάκρυά μου δε σας λένε κάτι.
Λοιπόν, διηγηθείτε μου τι έγινε εδώ
να βρω ξανά του νήματος την άκρη.

Πείτε μου εκείνες τις ιστορίες σας,
που κάνουν τα καλάμια να λυγίζουν,
στα όρια των χωραφιών κι εν μέσω άπνοιας
τα μέτωπα των αγροτών δροσίζουν.
Πείτε μου εκείνες τις ιστορίες σας.

Φωτογραφίες δείξτε μου αυτών που Κυριακή
γεννήθηκαν κι εκείνων που έχουν πέσει,
από τη βάρκα λίγο πριν φτάσει στην ακτή,
γιατί η ζωή τους πια δεν τους αρέσει.

Τα τραγούδια πείτε μου που λέτε την αυγή,
σαν σβήνουνε τα φώτα στην πλατεία.
Καθώς και τ’ απογεύματα μετά την προσευχή
και πριν να ξεκινήσει η αλητεία.
Τα τραγούδια πείτε μου που λέτε την αυγή.

Αν συνεχίζουν πείτε μου κοιτώντας τη φωτιά,
οι άνθρωποι να κάθονται στις φτέρνες,
και αν οι ομορφότερες γυναίκες στα κρυφά,
κάτω από τη γλώσσα εκτρέφουν σμέρνες.

Πείτε μου, ακόμα, αν έρχεται στην άκρη του χωριού
ο λύκος του θανάτου τους χειμώνες,
που σαν κουνούσε την ουρά το γάλα έπηζε
στα τρομαγμένα στήθη απ’ τις λεχώνες.
Πείτε μου ακόμα αν έρχεται στην άκρη του χωριού.

Πείτε μου, μη βρέθηκε η σκάφη που, παλιά,
λουζόμουνα με ήλιο και με χιόνι
ή τα μαλλιά που φύλαξε απ’ την πρώτη μου κούρα
η μάνα που ακόμα ρούχα απλώνει.

Το πτυελοδοχείο του Μπακούνιν το χυτό,
συντρόφια, μήπως βρέθηκε και κείνο,
να φτύσω μέσα με οργή που οι νέες εποχές
με κάνουνε να μοιάζω με κρετίνο.

Σάββατο 13 Δεκεμβρίου 2014

Ένας υπέροχος άνθρωπος, ένας υπέροχος ηθοποιός

 Ποιός Louis de Funès, εδώ μιλάμε για τον Θανάση.
Από την "Ο Θανάσης στην χώρα της σφαλιάρας"
Η κρουαζιέρα στα νησια της εξορίας (Ανάφη, Αη Στράτη, Ικαρία) του εξαδέρφου μου άρεσε.


 "Στην γαλέρα της ζωής μου τραβηξα αγριο κουπί"


Ακόμη μια ένδειξη της αυξανόμενης μισανθρωπίας μου


 Ο Θανασάρας κατά Χαρούλη, ήταν καθηγητής μου κάποτε. Έκανε μηχανολογικό σχέδιο. 25άρης μηχανικός με το χακί Jaket-άμπέχωνο της εποχής μειλίχιος και ντροπαλός. Τον συνάντησα μετά από πολλά χρόνια σε εξώφυλλο  δίσκου του Βασ. Παπακωνσταντίνου ως γραφων τους στίχους του ¨Μαύρου Γάτου". Αμέσως διαισθάνθηκα πως ήταν ο Θανάσης.

Το σκουλαρίκι (για όσους θυμούνται την πλατεία Εξαρχείων το '80, '90)
Ένα πουλί απόδημο, καθόταν στην πλατεία
χάζευε τους περαστικούς, και έπινε μπύρα κρύα.
Η πρώτη φέρνει δεύτερη, κι η δεύτερη ζαλάδες
κάτω από τα καθίσματα, κινούνται συμπληγάδες.

Και ενώ στο Vox παιζότανε, έργο του Παζολίνι
χάλασε απότομα ο καιρός, και ξέσπασε μπουρίνι.
Δεν ήταν στάλες τις βροχής, για να κρατάς ομπρέλα
ήταν μπάτσοι διαλεχτοί, που κάναν πασαρέλα.

Κανένας δεν τους κοίταξε, τους γύρισαν την πλάτη
και μείνανε τα μανεκέν, στην πίκρα και στο άχτι.
Και έτσι όπως ήταν του χεριού, την πέσαν στο πουλάκι
γιατί είχε στη φτερούγα του, φτηνό σκουλαρικάκι.

Με γεια το μοντελάκι σου, που έφτιαξε ο Τσεκλένης
κυρ αστυνόμε το φτωχό,τι έφταιξα και δέρνεις.
Φταίει το σκουλαρίκι σου, γιατί ανταύγειες βγάζει
και ενώ 'μαι αυτοκράτορας, γελάει και με χλευάζει.





Δευτέρα 8 Δεκεμβρίου 2014

Καλημερα σύντροφοι, έτσι δίχως θέμα.



Παρασκευή 5 Δεκεμβρίου 2014

Αρχέγονα συναισθήματα

Τυχαία έπεσε στο αυτί μου ξημερώματα ακούγοντας red-fm. Γνωστό αλλά ξεχασμένο. Γράφτηκε για τον G. Bush J. αλλά ταιριάζει σε πολλές περιπτώσεις. Σας το αφιερώνω για να γίνει χρήση κατά το δοκούν.

 

Πέμπτη 30 Οκτωβρίου 2014

Ακόμα ένα καλοκαίρι

Ένα γεμάτο καλοκαίρι πέρασε. Άφησε την χαρά στα μάτια της Άννας και της Αρετής.
Θάλασσα, φίλοι, καυτός κίτρινος ήλιος, δροσερές μεγάλες νύχτες.
Να σας δώσω τα τελευταία μου συναισθήματα γιατι άλλες λέξεις τώρα δεν έχω σύντροφοι.


Frank     http://www.imdb.com/title/tt1605717/





Παρασκευή 27 Ιουνίου 2014

Ανατρίχιασα ξανά σύντροφοι Ηπειρωτης γαρ.

Τον Κωνσταντή τον γνωρισα φέτος σε συναυλία του Χαρούλη. Τον έψαξα. Ηπειρώτης από Κόνιτσα, μουσικό γυμνάσιο Παλλήνης κα. Δεν το περίμενα το Ηπειρώτικο σε Κρητικό σκηνικο. Εκλαψα σύντροφοι. Καταραμένο Ηπειρωτικο DNA όσο μεγαλώνω εκει πάω και πέφτω. Νάσαι καλά Κωνσταντή.




 Ξενιτεμένα μου πουλιά
και παραπονεμένα
μωρέ ξένε
και παραπονεμένα

Μωρέ η ξενιτιά σας χαίρεται
τα νιάτα τα καημένα
μωρέ ξένε μου
τα νιάτα τα καημένα

Μωρέ τι να σου στείλω ξένε μου
αυτού στα ξένα που 'σαι
μωρέ ξένε μου
αυτού στα ξένα που 'σαι

Μωρέ σου στέλνω μήλο σέπεται
κυδώνι μαραγκιάζει
μωρέ ξένε μου
κυδώνι μαραγκιάζει

Μωρέ σου στέλνω και το δάκρυ μου
σ'ένα χρυσό μαντήλι
μωρέ ξένε μου
σ΄ένα χρυσό μαντήλι

Μωρέ το δάκρυ μου 'ναι καυτερό
και καίει το μαντήλι
μωρέ ξένε μου
και καίει το μαντήλι
  

Πέμπτη 26 Ιουνίου 2014

Παρέα με τις κόρες μου βλέποντας fade out




Looking out through the tears that blind me my heart bleeds that you may find me .. or at least that I can forget and be numb, but I can't stop, the words still come I Love You.

Δεκαεξάρης νεανίας ακούων άφωνος την ψυχή του Peter να βγαίνει στην κραυγή "I Love You" στο τέλος. Ανατρίχιασα σύντροφοι




 i. Dance in sand and sea
So here we are, or rather, here I am, quite alone,
I'm seeing things that were shared before, long ago ...
my memory stretches and I am dazed: you know I know
how good the time was and how I laughed ..
Times have changed, now you're far away, I can't complain:
I had all my chances but they slipped right through my hands-
like so much sand;
I know I'll never dance like I used to
I'll just wait till day breaks upon the land and the sea.
hoping that I can catch all of the memories,
then I must crawl off upon my way, all of me
listening hard for the final words.
But there are none; the sunrise calls, I've lingered on
too close for comfort and I don't know quite why
I feel like crying-
I know we'll never dance like we used to.
I look up, I'm almost blinded by the warmth of what's inside me
and the taste that's in my soul,
but I'm dead inside as I stand alone ....
ii. Dance in frost
I wore my moods like so many different sets of clothes
but the right one was never around;
and as you left I heard my body ring
and my mind began to howl
It was far to late to contemplate the meaning of it all:
You know that I need you, but somehow I don't think you see my love
at all
At some point I lost you, I don't know quite how it was;
The wonderland lay in a coat of white, chilling frost
I looked around and I found I was truly lost:
without your hand in mine I am dead .....
Reality is unreal and games I've tried just aren't the same:
without your smile there's nowhere to hide
and deep inside
I know I've never cried as I'm about to ...
If I could just frame the words that would make your fire burn
all this water now around me could be the love that
should surround me.
Looking out through the tears that bind me
my heart bleeds that you may find me .. or at least that I can
forget and be numb, but I can't stop, the words still come:
I LOVE YOU

Δευτέρα 16 Ιουνίου 2014

Ειναι καιρός να "αγαπήσουμε"

Ειδικά κατι παιδάκια που δεν έγιναν άντρες με εξάρτηση δικαστή Dredd και cojones μεγέθους στραγαλιου.

http://pitsirikos.net/2014/06/%CE%BC%CF%80%CE%BF%CF%85%CE%BA%CF%8E%CE%BD%CE%BF%CF%85%CE%BD-%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%82-%CE%BC%CF%80%CE%AC%CF%84%CF%83%CE%BF%CF%85%CF%82/


Τρίτη 3 Ιουνίου 2014

Ένα τραύλισμα την ημέρα χτίζει χαρακτήρα

Πολύ καιρό έχουμε να τα τα πούμε Κώστα. Ακούω Villa Lobos αλλά και Kaizer Chiefs. Σκέφτομαι ένα βιβλίο με τίτλο "Το παιδί που δεν μιλούσε αλλά τραγουδούσε". Τι λές θα πιάσει; Ενεργειακές ασυμφωνίες. Θα βάλω και τα δύο ως Dr.Jekyll and Mr Hyde γιατί ειμαι και τα δύο. Ή μήπως τα δύο ειναι τελικά ένα; Σε κούφανα Κώστα.
  

KAISER CHIEFS - I Predict A Riot @Live In Athens - Gagarin



 Watching the people get lairy
Is not very pretty I tell thee
Walking through town is quite scary
And not very sensible either

A friend of a friend he got beaten
He looked the wrong way at a policeman
Would never have happened to Smeaton
An old Leodensian

La-ah-ah, lalala la la la
Ah-ah-ah, lalala la la la

I predict a riot, I predict a riot
I predict a riot, I predict a riot

I tried to get to my taxi
A man in a tracksuit attacked me
He said that he saw it before me
Wants to get things a bit gory

Girls scrabble around with no clothes on
To borrow a pound for a condom
If it wasn't for chip fat, they'd be frozen
They're not very sensible

La-ah-ah, lalala la la la
Ah-ah-ah, lalala la la la

I predict a riot, I predict a riot
I predict a riot, I predict a riot

And if there's anybody left in here
That doesn't want to be out there

Watching the people get lairy
Is not very pretty I tell thee
Walking through town is quite scary
And not very sensible

La-ah-ah, lalala la la la
Ah-ah-ah, lalala la la la

I predict a riot, I predict a riot
I predict a riot, I predict a riot

And if there's anybody left in here
That doesn't want to be out there

I predict a riot, I predict a riot
I predict a riot, I predict a riot

 Και για μη λέτε διάφορα να και το BBC με αφιερωμα στην Αθήνα και τον Λουκάνικο






Και αν δεν χορτάσατε ακομη μια έκδοση

 

 





Πέμπτη 6 Μαρτίου 2014

Στα παιδιά με τα μαύρα ρούχα

΄85 Δεν είχαμε κινητά. Ουάαααααουυυυ. Παναθηναικό στάδιο. Και άφωνος άκουσα εγω ο "ροκάς" που περίμενα μόνο τους Clash και τους Straglers αυτήν την εισαγωγή. Σας γαμώ τα λύκεια

Σάββατο 22 Φεβρουαρίου 2014

Στον χρόνο που πέρασε και στον χρόνο που θα ζήσουμε

Στα κορίτσια του Νιόνιου. Στον ματωμένο γάμο. Στην Γέρμα του Λόρκα. Στα κορίτσια που κλαίνε και στα κορίτσια που δεν πρέπει να κλαίνε. Στις γυναίκες μου. Ευχαριστώ.



 

Παρασκευή 21 Φεβρουαρίου 2014

ELO ή ELOY;


15άρης ακούω ψυχεδελικόν άσμα αγγλικού στίχου με γερμανική προφορά. Κυψέλη 1979. Ο ραδιοερασιτέχνης ανάμεσα στα παράσιτα ψελίζει το όνομα του group. ELO κάτι. Την άλλη μέρα πετάγομαι στο δισκάδικο στην οδό Κυψέλης λίγο κάτω από το 21ο Γυμνάσιο. Κατι θέλω που μαλλον είναι ELO κάτι, είπα. Και ELO πήρα από το παλικάρι. Κάτι μελαψοί στο εξώφυλλο δεν μου έκαναν για Γερμανοί. Το γράφω σε κασσέτα για να το ακούσω και τα άκουσα όλα. Μετά από καιρό τους συνάντησα πάλι. Power and the Passion.

 

Τετάρτη 12 Φεβρουαρίου 2014

Μια γυναίκα και ένα πλυντήριο

Πέμπτη 30 Ιανουαρίου 2014

Πάνω από το γάλα

Ά ναι, να σας πω συντροφοι και συναγωνιστές πως η αγάπη μου για τον άνθρωπο συνυπάρχει με μια διαρκή και αυξανόμενη  μισανθρωπία, Σας κούφανα ε; Βρείτε τον γρίφο ελεεινοί ερασιτέχνες φιλόσοφοι.


Κάτω από το γάλα

Ο κόσμος έχει τόσες αλήθειες όσες τα προσωπικά γυαλιά του καθενός. Αρχίδια.


Σάββατο 18 Ιανουαρίου 2014

Κάθε τρελό παιδί

Ήταν στο "Περιβόλι Του Ουρανού". Αγγαρεία από 5 έως 9. Στην αρχή υπήρχε ένα ντουέτο με τον Κώστα Ματζόπουλο και μια κοπέλα, δεν θυμάμαι το ονομά της. Και πριν ξεκινήσουν τα μπουζούκια, μέσα στον ιδρώτα και τα μπουκάλια άκουγα το τρελό παιδί που κρατά στο χέρι ........




Πέμπτη 16 Ιανουαρίου 2014

Φεύγουν οι μέρες μου βαριά

Συνάδελφοι, συγκάτοικοι, συναγωνιστές και αγαπητέ Κώστα δηλώνω ότι αποτύχαμε.
Προσπαθήσαμε δε λέω, άπειροι ειμασταν και θα μπορούσε να παει καλά η άσχημα. Ας είναι,
μια ζωή ήταν τελείωσε. Παίξαμε στο 21 και καήκαμε. Άντε και γαμήσου ρε αρχίδι είπε.Ισως και να είμαι ένα μεγάλο αρχίδι, ένας μαλάκας, ένας εαυτούλης, ένας λιψός άνδρας, σύζυγος, γκόμενος, πατέρας. Της χάλασα την ζωή λέει. Ας είναι, ας μπω στο καβούκι μου, εγώ ο άχρηστος, εγω το αρχίδι και ας ονειρευτώ. Ας ξυπνήσω για λίγο με το χάδι στο κεφάλι μου, με λίγη αγάπη στο κορμί μου. Και ας κοιμηθώ πάλι μετά, ας κοιμηθώ. Εγώ το αρχίδι.


Δευτέρα 6 Ιανουαρίου 2014

Δρόμοι

Το μυαλό κατασκευάζει αισθήματα, εικόνες. Μαστουρωμένοι με εικόνες. Δεν μπορώ να διώξω το πέπλο του δημιουργηθέντος αισθήματος. Μόνο στα πρωτόγονα αισθήματα βασίζομαι για πιστοποιηση αυθεντικότητας. Γνωρίζεις την γυναίκα με την αύρα, τις γόβες, τον αέρα, την κοντή φούστα και μετά στο κρεββάτι την γαμάς σαν ζώο γιατί αυτό θέλεις και αυτό θέλει. Μόνο στα αυθεντικά πρωτόγονα. Στον φόνο, στο γαμήσι, στην εκδίκηση, στην αυτοσυντήρηση, σε ότι υπάρχει μέσα μας και ότι πάντα υπήρχε. Planet Earth Is Blue And There Is Nothing I can Do