Κυριακή 11 Σεπτεμβρίου 2011

Δεν με νοιάζεις πια (εδηλώθη στον γράφοντα) σε λα ματζόρε

Ο τίτλος τα εμπεριέχει όλα. Ουδέν σχόλιον περαιτέρω.
Επιπρόσθετα στα ανωτέρω μπορούμε να προσθέσουμε τους απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς "μαμόθρεφτο", πίσω από την "μανούλα" κλπ.

Δευτέρα 11 Ιουλίου 2011

Τρομπάρω; 'Αν κρίνω από τις επιλογές της ζωής μου μάλλον τρομπάρω

Τρομπάρω
Χρησιμοποιείται για να στολίσει κάποιον που προκαλεί απορία ή θυμό με τις πράξεις του. Συνώνυμο του την παίζω. Συνοδεύεται συνήθως από την παλινδρομική κίνηση της χειρός, που παραπέμπει σε αυτοϊκανοποίηση.
1. (Ύστερα από αντικανονική προσπέραση:)
- Καλά μαλάκα, τρομπάρεις;;

2. - Ο Γιάννης πάει γυρεύοντας μου φαίνεται... Έχει τη Μαρία για επίσημη, τη Νίκη αναπληρωματική και το ψήνει και με την Ελένη.
- Τρομπάρει ο μαλάκας; Κακά ξεμπερδέματα θά' χουμε!

Βιβλία πεσμένα, και μαζί με την δουλειά πάει και η σχέση. Έτσι είναι, όλα μαζί. Aλλάζουν οι καιροί ή μάλλον τέλος εποχής. Απαρχή μιας άλλης; Ποιός ξέρει. Ας πάω βόλτα με τη μηχανή σε άδειους δρόμους νυχτερινούς, ας πάω στις παλιές γειτονιές που έζησα. Μόνος τότε, μόνος τώρα. Με χρόνια στο κορμί και την ψυχή και μια απύθμενη θλίψη. Μέτρησα.



Για καληνύχτα μερικά χαρτομάντηλα για τα δάκρυα και πουλιά που δεν πεθαίνουν τραγουδώντας αλλά τραγουδάνε πεθαίνοντας.





Παρασκευή 8 Ιουλίου 2011

Γουρούνια

Α! ναι.
Μη πειράξετε την γυναίκα μου και το παιδί μου είπε.
Και η δικιά μου γυναίκα αλητήριε υπάνθρωπε που το μακρύ σου χέρι της έδωσε γκλομπιά στο κεφάλι έτσι για θυμάται τη μέρα;
Η δικιά σου γυναίκα έχει μεγαλύτερο μ... από τις υπόλοιπες; Το δικό σου παιδί είναι καλύτερο ρε αλήτη από το δικό μου;
Ανίκανοι μ...κες.
Στόμφος και αλαζονεία. Και βλακεία, απερίγραπτη, ασύληπτη να μεγαλουργεί. Αρβανίτες αμπελουργοί τρώγουν στους Σπαταναίους. Τριήμερα στην Βενετία και αποφάσεις που αλλάζουν τη ζωή και οδηγούν σε δυστυχία ανθρώπους. Γουρούνια. Σιχαμερά γουρούνια. Και πάλι βλακεία και αλαζονεία. Σωματική βία, όχι πρός θεού όχι βία. Η πείνα του παιδιού μου ρε αλήτη δεν είναι βία; Τι είναι βία; Ο Αυγερόπουλος δηλώνει πως από το 2000 που κάνει ρεπορτάζ στη Λατινική Αμερική δεν έχει συναντήσει παρόμοια αστυνομική βία. Σας πείραξε το γιούρτι; Αλήτες, υπάνθρωποι. Οι φίλοι μου βρήκαν ήδη δουλειά στην Αυστραλία με 120.000 ευρώ. Τα καλύτερα μυαλά φεύγουν. Η κυβέρνηση της χώρας μου με κατατάσει στους τεμπέληδες; Γαμώ τη χώρα μου. Θα πάω σε ανθρώπους που σέβονται τον κόπο μου, τη δουλειά μου, τη ζωή μου, τη γυναίκα μου και το παιδί μου. Αλήτες. Να φοβάστε αλήτες. Θα φοβάστε αλήτες. Γουρούνια.


Σάββατο 19 Μαρτίου 2011

Λάθος

Είναι ακριβός ο αέρας που φτύνεις.
Βαβέλ.
Κλίμακες ανόμοιες και άνισες.
Χημεία. Δήθεν και καριόληδες.
Τι δουλειά έχω εγώ εδώ πέρα;
Μια ζωή χαμένη. Λάθος επιλογές.
Τόσα χρονάκια γιατί να τραβιέμαι.
Βαβέλ. Θα μπορούσα να κυλώ.
Ανεβαίνω τον ανήφορο. Τα πιο απλά είναι δύσκολα.
Θα μπορούσα να κυλώ.
Μια ζωή χαμένη. Κρίμα.
Πήγα έξω μια βόλτα.
Δυό παιδιά στην λεωφόρο ξαπλωμένα, νεκρά.
Άψυχα κορμιά σαν πεταμένες κούκλες.
Δίας, πυροσβεστική, μια μηχανή διαλυμένη.
Δυό λίμνες αίματος κάτω από τα κεφάλια τους.
Η ζωή τους τελείωσε εδώ, μέσα σε μια στιγμή.
Γαμώτο, γαμώτο, γαμώτο, και οι μαλάκες βομβαρδίζουν την Λιβύη.
Γαμώ τα ψέματα γαμώ την υποκρισία.
Και δυό παιδιά σε μια βρώμικη άσφαλτο άφησαν το αίμα τους να ρέει ώσπου να ξεψυχήσουν.
Γαμώτο

Παρασκευή 28 Ιανουαρίου 2011

Άσε με Κώστα (μετά κίνησης απομάκρυνσης συνοδευόμενο)

Στα δύσκολα φεύγει. Θέλει μόνη της. Όχι δεν είναι εγωιστικό, απλώς έτσι είναι αυτή.
"Γιατί σε εμένα" φώναζε. Οι υπόλοιποι μπορεί να τα αξίζουν αλλά όχι αυτή.
Τα καθημερινά μικρά η μεγάλα δεν έπρεπε να είναι στον δρόμο της.
Αυτή άξιζε περισσότερα, περισσότερη αγάπη, καλύτερη ζωή, τα πάντα έπρεπε να είναι καλύτερα επειδή έτσι.
Και εμείς είμαστε τα εμπόδια στην εκπλήρωση του ανεκπλήρωτου.
Πως το λέει ο Μπαμπινιώτης; Αχαριστία στο δώρο της ζωής το λέω εγώ.
Ας είναι. Φεύ. Το χέρι μου προσπαθεί να πάρει την θλίψη της και το διώχνει σαν να είναι το κεντρί στο σώμα της.
Μπορεί τελικά τα πάντα να είναι απλά και να εξηγούνται με μια παράμετρο.
Έλλειψη αγάπης, έλλειψη στοργής, έλλειψη συγχώρεσης.
Λάθος άνθρωποι σε λάθος σχέσεις. Και ο χρόνος περνά, μικρός, λίγος, ανούσιος.
Κατά την συνήθειά μου τον τελευταίο καιρό σηκώνω ποτήρι με αρωματικό Limoncello και κάνω σπονδή στην αγάπη, στην έλλειψη εγωισμού, στην ζωή, στους νέους και αμόλυντους.

Τετάρτη 19 Ιανουαρίου 2011

Στην υγειά της φωτιάς (αναδημοσίευση από το Konteiner της Ελευθεροτυπίας)

Τα εξώφυλλα είναι ντυμένα με Conn-x. Το Haig μάς μαθαίνει τι είναι Dada
και ποιος είναι ο Klee. Ο Χωραφάς συνεχίζει γίγαντας το περπάτημα με Johnnie
Walker. Το αφιέρωμα στον Beckett σπονσοράρεται περίτεχνα από τη γα-
λοπούλα της Q. Το City Link μοιράζει συμβουλές ζωής: «Ονειρέψου», «Νιώ-
σε», «Μοιράσου». Μπάχαλο. –Διαφημιστικές βόμβες. Αυτοκράτειρες free
press.
«Καλές, ανεξάρτητες δουλειές», λέει ο blogger Homo Ludens. Εναλλακτικός
αστικός πολιτισμός. 300.000 αναγνώστες. Προσφορές για θεραπείες siatsuthai
μασάζ, Gua Sha, Thai Oil. Κληρώσεις για μοντέρνα νεσεσέρ με τρία προϊ-
όντα ενυδάτωσης. «Για περισσότερες πληροφορίες και κρατήσεις διαφημιστι-
κού χώρου, τηλεφωνήστε.» «Καλές, ανεξάρτητες δουλειές» στο χώρο του δια-
φημιστικού φυλλαδίου. Εναλλακτικός αστικός πολιτισμός. 300.000 αναγνώ-
στες. Γιατί η νέα αισθητική της Αθήνας θέλει θυσίες.
Στα μυθιστορήματα θα διαφημίζονται γιαούρτια, στα μουσικά CD θα βρίσκου-
με το τραγούδι του Jumbo και η Cosmote θα χορηγεί γάμους μετά τα χίλια
ερωτικά sms. Το γυμνό μοντέλο που θα ποζάρει για το ζωγράφο θα κρατά-
ει το πακετάκι της Trident και ο ποιητής θα χωράει κάπου στο στίχο τη λέξη
Vodaphone. Τίποτα γι’αυτό που είναι. Όλα, γι’αυτό που πλουτίζει πάνω τους
–Χυδαία.
Η οικοδέσποινα της Patty ταράχτηκε από τις μπουνιές που έφαγε ο Χατζηδά-
κης. Βαρυπενθούσα κήρυξε την ηθική μαζί με τον Ευαγγελάτο άνδρα της και
συνέχισε με Eurovision.
Οι δημοσιογράφοι του Mega έβαλαν στοίχημα να πουν τις λέξεις «τραμπού-
κοι», «αλήτες», «φασίστες» εκατό φορές την καθεμία. Μάλλον κατάλαβαν
ότι οι επόμενες μπουνιές θα πέσουν πάνω τους.
Οι σατιριστές συνεχίζουν ακάθεκτοι. Γυαλιστεροί κι ευπώλητοι. Χαμογελα-
στοί και χορτάτοι: Πληρωνόμαστε για να γελάμε με τα χάλια μας. Και τα ξα-
ναγινόμαστε για να ξαναπληρωθούμε. Το χρήμα καλό, οι σεζόν της ξεφτίλας
ατέλειωτες.
Δημοσιογράφοι deluxe. Από το σπίτι στο ραδιόφωνο, από το ραδιόφωνο στο
κανάλι, από το κανάλι στη φυλλάδα. Μέσα σε πεντάλιτρο τζιπ ή σε σπορ
κάμπριο. Ελεγκτές, φιλόσοφοι και δικαστές. Lifestyle αγγούρια. –Πρέπει να
έχουν ένα status που να δικαιολογεί τα εκατομμύρια που μασάνε. Η μετάδοση
της είδησης δεν δικαιολόγησε, ποτέ, ούτε πλούτο, ούτε μούρη.
Αγωνιστές Παναγόπουλοι όλοι. Βολεμένοι χέστες. Συνταξιούχοι της ζωής.
Σκυλάκια. –Μείνετε, ξάπλα, στο τζάκι σας μπροστά, στο βελούδο πάνω ή στο
δέρμα, να γλείφετε το πουλί σας. Δεν είναι Απόκριες, τα σκάγια είναι αληθινά.
Βγάλτε απ’τα συρτάρια τις φωτογραφίες του εαυτού σας, όταν είσαστε τριών
και τεσσάρων. Σ’αυτές θα δείτε τι απογίνατε.
Κάπου μέσα στον κόσμο, στην παραμονή, η στιγμή συστήνεται εκτόξευση·
άδεια, λευκή σελίδα. Σηκώνω το ποτήρι μου στην υγεία της φωτιάς κι εύχο-
μαι καλή χρονιά μας.

Και για επιδόρπιο πέρα από τα τείχη -μεγαλύτερα του Βερολίνου- που κατασκεύασα σε συνεργασία με την σύντροφό μου, ένα τραγούδι για αποχαιρετισμό