120 και όχι ενωμένα εργοστάσια

Βία στην καταδίκη λέει ο Πιτσιρίκος.
Την βία της απόλυσης την βιώνει ο καθένας μόνος του σε αντίθεση με τα κρασιά του εκτός έδρας τον καιρό της αφθονίας. Αλλά όπως είπε και ο πιτσιρίκος του Λένιν οι καιροι της αφθονίας τέλειωσαν. Πάνε φιλίες και συναδελφισμοί. Ο καθείς μόνος του μάγκες.
"Απύθμενη λύπη με διακατέχει", και αυτό είναι πέρα για πέρα αλήθεια και πιθανά υποεκτιμημένο. Της Κυριακής οι στάχτες του Μάλαμα. Θέλω ανοιχτά παράθυρα να με χτυπάει αέρας. Σημερα έφυγαν 120 συνάδελφοι σε εφεδρεία μετ' απόλυσης. Να το πω γιατί θα σκάσω. Γαμώ το μουνί αυτών που τους στέρησαν το δικαίωμα στη ζωή.
Ας πιω τ'αντερά μου ας ξεχάσω και ας μου τραγουδήσει το αφεντικό μέσα από ένα κασετόφωνο σε ένα γρήγορο αμάξι.

Έχω καταροή η καταρέει ο κόσμος μπαμπά;

Το ερωτικό που με χάραξε στο αριστερο ημισφαίριο γύρω στα 16 μου.
Κάντε υπομονή με την τρέλα του έως το κρεσέντο της κραυγής του τέλους.
Αφιερωμένο εξαιρετικά σε ένα παχύδερμο με ύφος 1000 Λουδοβίκων που αποφασίζει για μένα χωρίς εμένα καθώς και σε εναν σκατόψυχο αρβανίτη. Αυτάρεσκοι αναίσθητοι δεν μπορέσατε ποτέ να νιώσετε ότι εγώ, και καμμιά γυναίκα δεν μπόρεσε να νιώσει για σας ότι για μένα. Σας νίκησα παχύδερμα, ένιωσα, έζησα και ζω.

So here we are, or rather, here I am, quite alone,
I'm seeing things that were shared before, long ago ...
my memory stretches and I am dazed: you know I know
how good the time was and how I laughed ..
Times have changed, now you're far away, I can't complain:
I had all my chances but they slipped right through my hands - like so much sand;
I know I'll never dance like I used to

I'll just wait till day breaks upon the land and the sea.
hoping that I can catch all of the memories,
then I must crawl off upon my way, all of me
listening hard for the final words.
But there are none; the sunrise calls, I've lingered on
too close for comfort and I don't know quite why
I feel like crying -
I know we'll never dance like we used to.

I look up, I'm almost blinded by the warmth of what's inside me
and the taste that's in my soul,
but I'm dead inside as I stand alone ....

Dance in Frost
I wore my moods like so many different sets of clothes
but the right one was never around;
and as you left I heard my body ring
and my mind began to howl
It was far to late to contemplate the meaning of it all:
You know that I need you, but somehow I don't think
you see my love at all

At some point I lost you, I don't know quite how it was;
The wonderland lay in a coat of white, chilling frost
I looked around and I found I was truly lost:
without your hand in mine I am dead .....
Reality is unreal and games I've tried just aren't the same:
without your smile there's nowhere to hide
and deep inside
I know I've never cried as I'm about to ...

If I could just frame the words that would make your fire burn
all this water now around me could be the love that
should surround me.

Looking out through the tears that bind me
my heart bleeds that you may find me .. or at least that I can
forget and be numb, but I can't stop, the words still come:
I LOVE YOU