Φιλοδοξίες, δημιουργικός οίστρος, καυστικές αιχμές για τους μη ακολουθούντες. Τι είναι αλήθεια και τι ψέμα; Τι καλό και τι κακό; Είναι πιο δημιουργικός ο μη έχων οικογένεια και παιδιά συνάδελφος, από κάποιον με χίλιες υποχρεώσεις; Πώς μπορείς να συγκρίνεις; Πόσo παραγωγικός θα ήταν στην θέση του άλλου; Ο φόνος είναι ανήθικος. Ναι είναι. Όταν υπερασπίζεσαι την ζωή σου είναι πάλι ανήθικος; Δεν είναι ηθικό να υπερασπίζεσαι την ίδια σου την ζωή; Χημικά προσθετικά και εντομοκτόνα που εν δυνάμει οδηγούν στον θάνατο χιλιάδες συνανθρώπους μας είναι περισσότερο η λιγότερο ανήθικο από έναν φόνο εν βρασμώ; Όταν ο καθ. και κλινικάρχης Δημ. Νοσοκομείου Παπαρίδης Παπάρας έλεγε στον, πάσχοντα από καρκίνο στο νεφρό κ. Ηρακλή, πως αφού δεν έχεις χρήματα για τις απαιτήσεις μου θα πρέπει να αδειάσεις το κρεββάτι και να πας σε άλλο νοσοκομείο δεν διαπράτει Φόνο εκ Προμελέτης; Είμαστε έρμαια των γονιδίων, των παραστάσεων και των εμπειριών μας. Αξιολόγηση εξαρτόμενη από την διαδοχή των εικόνων της ζωής μας. Προσπαθώντας να ερμηνεύσεις την ζωή του συνομιλητή σου ώστε να μη χαθείς σε ανούσιες αντιπαραθέσεις ενώ αφαιρώντας εικόνες και σχήματα από την ζωή σας διαπιστώνεις ότι τελικά πάντα συμφωνείτε. Βαβέλ,(με αφορμή ατέρμονες συζητήσεις στο γραφείο, συζητήσεις που οδηγούν πάντα σε ήπιες, η μη, αντιπαραθέσεις επειδή αρεσκόμαστε αε αυτές). Αποζητούμε τις αντιπαραθέσεις. Τι θα γινόμασταν δίχως αυτές. Που θα είμασταν "Χωρίς Βαρβάρους;". Βαβέλ. Δεν συγκρίνω πια. Και κρίνω στα 43 μου πολύ πιο ελαστικά τους ανθρώπους.
Τετάρτη 16 Ιανουαρίου 2008
Αλήθειες, ψέματα και 3 αυγά Τουρκίας
Φιλοδοξίες, δημιουργικός οίστρος, καυστικές αιχμές για τους μη ακολουθούντες. Τι είναι αλήθεια και τι ψέμα; Τι καλό και τι κακό; Είναι πιο δημιουργικός ο μη έχων οικογένεια και παιδιά συνάδελφος, από κάποιον με χίλιες υποχρεώσεις; Πώς μπορείς να συγκρίνεις; Πόσo παραγωγικός θα ήταν στην θέση του άλλου; Ο φόνος είναι ανήθικος. Ναι είναι. Όταν υπερασπίζεσαι την ζωή σου είναι πάλι ανήθικος; Δεν είναι ηθικό να υπερασπίζεσαι την ίδια σου την ζωή; Χημικά προσθετικά και εντομοκτόνα που εν δυνάμει οδηγούν στον θάνατο χιλιάδες συνανθρώπους μας είναι περισσότερο η λιγότερο ανήθικο από έναν φόνο εν βρασμώ; Όταν ο καθ. και κλινικάρχης Δημ. Νοσοκομείου Παπαρίδης Παπάρας έλεγε στον, πάσχοντα από καρκίνο στο νεφρό κ. Ηρακλή, πως αφού δεν έχεις χρήματα για τις απαιτήσεις μου θα πρέπει να αδειάσεις το κρεββάτι και να πας σε άλλο νοσοκομείο δεν διαπράτει Φόνο εκ Προμελέτης; Είμαστε έρμαια των γονιδίων, των παραστάσεων και των εμπειριών μας. Αξιολόγηση εξαρτόμενη από την διαδοχή των εικόνων της ζωής μας. Προσπαθώντας να ερμηνεύσεις την ζωή του συνομιλητή σου ώστε να μη χαθείς σε ανούσιες αντιπαραθέσεις ενώ αφαιρώντας εικόνες και σχήματα από την ζωή σας διαπιστώνεις ότι τελικά πάντα συμφωνείτε. Βαβέλ,(με αφορμή ατέρμονες συζητήσεις στο γραφείο, συζητήσεις που οδηγούν πάντα σε ήπιες, η μη, αντιπαραθέσεις επειδή αρεσκόμαστε αε αυτές). Αποζητούμε τις αντιπαραθέσεις. Τι θα γινόμασταν δίχως αυτές. Που θα είμασταν "Χωρίς Βαρβάρους;". Βαβέλ. Δεν συγκρίνω πια. Και κρίνω στα 43 μου πολύ πιο ελαστικά τους ανθρώπους.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου