Η Μαρκέλλα και η Καίτη

Η Μαρκέλλα φίλη συμφοιτητή.
Η Καίτη δεύτερη ξαδέρφη.
Και οι δυό τελειόφοιτες στην Οδοντιατρική Αθήνας.
Η Καίτη ήθελε και ένα master. Πήρε ένα ποσό από τον πατέρα της και σχεδίασε ένα ταξίδι 6 ημερών στο εξωτερικό με ισάριθμες συνεντεύξεις. Την πήρανε σε δύο Πανεπιστήμια. Διαλέξε το καλύτερο από τα δύο. Η δεδομένη υποτροφία ήταν ισόποση με τα δίδακτρα. Είχε γραφείο, ιατρείο, κλειδιά(κάρτα), της σχολής της και πολύ καλά εισοδήματα από προγράμματα. Όταν τελείωσε (τα ιατρικά master είναι 3ετή), της προτάθηκε να μείνει με ένα μισθό περίπου 20.000 € μηνιαία. Δεν δέχθηκε. 'Αφησε την ήρεμη Πανεπιστημιούπολη και γύρισε στην χώρα της. Δουλειά zero. Είδε αγγελία σε εφημερίδα για οδοντιάτρους στο Manchester από το Βρετανικό Ε.Σ.Υ. Πήγε. Έζησε 2 χρόνια σε ένα υπέροχο σπίτι στα προάστια με έναν παχυλό μισθό ώσπου η νοσταλγία και οι δεσμοί με γονείς την έκαναν να γυρίσει. Με τα χρήματα της άνοιξε ιατρείο και κουτσά στραβά ασκεί το επάγγελμα στα Γιάννενα.

Η Μαρκέλλα τελείωσε με τον ίδιο βαθμό. Αποφάσισε να κάνει master Ελλάδα, με -κατ'εμέ- πρόφαση οικονομικές δυσκολίες. 2 χρόνια βοηθούσε άμισθα σε κλινικές αρχ... καθηγητές ώστε να επιλεγεί για το master, το οποίο δεν είναι ποτέ 3τές, διότι τα αρχ... χρειάζονται άμισθους υπαλλήλους για 4-5 χρόνια. Ποιός θα τους γράψει τα paper, ποιος θα κάνει παραδόσεις και εργαστήρια σε προπτυχιακούς;
Η Μαρκέλλα ζούσε ακόμη σε μια μια μικρή φοιτητική γκαρσονιέρα στα 30 της. Και δεν ζούσε. Περίμενε να ζήσει. Νόμιζε πως όλα αυτά ήταν το στάδιο που έπρεπε να περάσει για να ζήσει. Κάποτε.

Αυτή είναι η χώρα μου.
Και εγώ μόνο ξέρω πόσες φορές έχω μετανοιώσει την άρνηση μου στην πρόταση να μείνω και να δουλέψω έξω.
Σε μια χώρα που οι άνθρωποι είναι συνάνθρωποι. Σε μια χώρα που ο ικανός προχωρά και ο λιγότερο ικανός στηρίζεται. Σε μια χώρα που ένοιωθα ήρεμος, ισορροπημένος, άνθρωπος.
Αυτή η χώρα δεν είναι η χώρα μου.

London calling to the faraway towns
Now war is declared - and battle come down
London calling to the underworld
Come out of the cupboard,you boys and girls
London calling, now don't look to us
Phoney Beatlemania has bitten the dust
London calling, see we ain't got no swing
'Cept for the ring of that truncheon thing

CHORUS
The ice age is coming, the sun's zooming in
Meltdown expected, the wheat is growing thin
Engines stop running, but I have no fear
Cause London is drowning and I, live by the river

London calling to the imitation zone
Forget it, brother, you can go at it alone
London calling to the zombies of death
Quit holding out - and draw another breath
London calling - and I don't wanna shout
But while we were talking I saw you nodding out
London calling, see we ain't got no high
Except for that one with the yellowy eyes

CHORUS x2
The ice age is coming, the sun's zooming in
Engines stop running, the wheat is growing thin
A nuclear era, but I have no fear
Cause London is drowning and I, I live by the river

Now get this
London calling, yes, I was there, too
An' you know what they said? Well, some of it was true!
London calling at the top of the dial
And after all this, won't you give me a smile?
London Calling

I never felt so much alike, like-a, like-a...