Μέρες αργίας σύντροφοι

Σπαράζεται το φώς μου σύντροφοι
και η διαρκής θερινή και φθινοπωρινή απογοήτευση μου παει περίπατο στην Αρεοπαγιτου μαζί με κλόουν, ανοιχτά καπέλλα, A-cappella, και Clochards.
Α, και αν μου τα σπάσουνε πολύ "wake me up when September ends"

Διάφανα Κρίνα:Μέρες Αργίας 

Ξέρω πως θα 'ρθει και δεν θα' μαι όπως είμαι
Να τον δεχτώ με το καλύτερο παλτό μου
Μήτε σκυμμένος στις σελίδες κάποιου τόμου
Εκεί που υψώνομαι να μάθω οτι κείμαι.

Δεν θα προσεύχομαι σε σύμπαν που θαμπώνει
Δεν θα ρωτήσω αναιδώς που το κεντρί σου
Γονιός δεν θα 'ναι να μου πει "σήκω και ντύσου
Καιρός να ζήσουμε παιδί μου ξημερώνει"!

Θα 'ρθει την ώρα που σπαράσεται το φως μου
Κι εκλιπαρώ φανατικά λίγη γαλήνη
Θα 'ρθει σαν πύρινο παράγγελμα που λύνει
Όρους ζωής και την αδρή χαρά του κόσμου.

Δεν θα μαζεύει ουρανό για να με πλύνει
Δεν θα κρατά βασιλικό ή φύλλα δυόσμου
Θα 'ρθει την ώρα που σπαράσεται το φώς μου 

 

Green Day:Wake Me Up When September Ends

Summer has come and passed, the innocent can never last
Wake me up when September ends
Like my father's come to pass, seven years has gone so fast
Wake me up when September ends

Here comes the rain again, falling from the stars
Drenched in my pain again, becoming who we are
As my memory rests, but never forgets what I lost
Wake me up when September ends

Summer has come and passed, the innocent can never last
Wake me up when September ends
Ring out the bells again, like we did when spring began
Wake me up when September ends

Here comes the rain again, falling from the stars
Drenched in my pain again, becoming who we are
As my memory rests, but never forgets what I lost
Wake me up when September ends

Summer has come and passed, the innocent can never last
Wake me up when September ends
Like my father's come to pass, twenty years has gone so fast
Wake me up when September ends

Wake me up when September ends
Wake me up when September ends

Tweet